Steeds vaker lees ik op social media dat het mensen te veel wordt en om die reden een tijdje offline gaan. Ook deze week kwam er zo’n bericht voorbij, wat me deed beseffen dat ik me gelukkig mag prijzen.
Ook ik heb een tijdje flink aan mezelf moeten werken. Wist niet zo goed wat ik nou eigenlijk wilde en moest leren omgaan met een chronische aandoening. Toch is het me gelukt en kan ik oprecht zeggen dat ik nu lekker in mijn velletje zit. Ik heb een (voor mij) goede balans gevonden tussen “moeten en willen”. Deze twee woorden, worden nog al eens met elkaar verward. Zo vaak hoor ik mensen zeggen dat ze van alles moeten, maar is dat ook echt zo? Ik ontdekte dat ik meestal zelf degene was die me al die moet-jes oplegde. Gek, want ik was die persoon waarbij de haren altijd rechtop gingen staan, bij het woord “moeten”. Dat moest dus anders. Ja, je leest het goed… Dit was een MOETEN! Om dit gedrag af te leren, ben ik gaan kijken naar wat ik écht wilde. Ik moet stofzuigen, zei mijn brein. Mijn wil daarentegen fluisterde: Vergaat de wereld echt als je dat een dagje overslaat? Wat wíl jij?
Zo heb ik heel wat lopen wikken en wegen. Uiteindelijk is het me gelukt om balans te vinden tussen wat ik moet en wat ik wil. Zo kan ik nu bijvoorbeeld de hele dag aan mijn boek werken, gewoon omdat ik dat wil. Zonder me schuldig te voelen dat ik niets in het huishouden doe. Of juist een hele dag aan de sop zijn, zonder te balen dat ik geen woord geschreven heb. Ik doe meer wat ik wil en kan daardoor weer genieten van grote, maar ook juist kleine dingen. Ik kan bijvoorbeeld helemaal blij zijn als ik een hoofdstuk heb afgeschreven. Of ik wordt laaiend enthousiast omdat mijn papegaai op haar oude dag nog iets nieuws geleerd heeft. Vorige week was ik nog hyper omdat ik mezelf eindelijk getrakteerd had op die tajine die ik al zo lang wilde hebben.
Oké… die tajine is ook wel écht geweldig hoor. Toen die binnen was, moest ik hem natuurlijk meteen uitproberen. Manou had een recept van een kookworkshop dat ze tijdens haar vakantie in Marokko gemaakt had. Deze hebben we zondag gezellig samen gemaakt. (Ook weer zo’n geluksmomentje). Nou ik kan je zeggen dat we gesmuld hebben!
Hoe dan ook… Ik heb mezelf aangeleerd om aan het einde van elke dag één ding te halen, waarvan ik een goed gevoel kreeg. In het begin was dat soms best moeilijk, want ik dacht dat niets er echt toe deed. Maar ik hield vol en was na verloop van tijd verbaasd hoeveel kleine dingen er op een dag op je pad komen, die je een goed gevoel geven. Als je ze maar toelaat.
