Omdat Manou haar oog heeft laten vallen op een opleidingsinstituut voor voedingsgerichte studies, zakte we zaterdag af richting Brugge voor een rondleiding bij het betreffende instituut. De afspraak zou pas in de middag plaatsvinden, dus leek het ons een goed idee om ervoor, Brugge te verkennen. Meerdere personen hadden me gezegd hoe mooi en karakteristiek Brugge is, dus tijd om dat met mijn eigen ogen te gaan bekijken. Ik moet (ja, ja, het is schandalig. Ik weet het), bekennen dat ik in mijn volwassen leven, nog nooit een bezoek aan België gebracht heb. Geen idee eigenlijk waarom ik nooit in België geweest ben, want het is er zéker mooi. In ieder geval Brugge vind ik mooi, dat heb ik nu ontdekt.
Al vroeg zijn we van huis vertrokken, zodat we tijd zouden hebben om wat leuks te doen.
Uiteraard begonnen we om 10:00 uur met een échte verse, Belgische wafel. Zo één met alles erop en eraan, wat maakte dat ik op dit (redelijk) vroege tijdstip een bol vanille ijs naar binnen stond te schuiven. Op Instagram had ik mijn volgers gevraagd of zij leuke hotspots kende. Blijkbaar is de rondvaart een goede aanrader, maar helaas hadden wij daar tijdens ons korte bezoekje geen tijd voor. Wel hebben we een kerk bezocht, door de straatjes van Brugge geslenterd en natuurlijk zijn we de nodige winkels binnen geweest.



Met een patissier in de dop, konden we natuurlijk de vele chocolade winkels niet zomaar voorbij lopen. Zelf ben ik niet een hele grote chocolade liefhebber, maar wat een prachtige dingen kunnen sommige mensen daarmee maken. Daarna kwamen we langs een antiekwinkel met in de etalage enorme boeken, die je zéker niet bij Kobo of de reguliere boekhandel zult vinden. Een andere winkel waar ik hélemaal gelukkig van werd, was een theewinkel. Manou zag in een etalage aan de overkant een geweldige collectie theepotten en bekers staan, dus daar moesten we een kijkje nemen. Binnen leek het meer een theepotten museum. Echt geweldig! Wist je dat er een Jane Austin theepot is? Of een Charles Dickens theepot? Nee? Nou ik ook niet, tot dat moment. Met uiterste voorzichtigheid, draaide Manou het potje om, om aan de onderkant de prijs te checken. Iets wat ik trouwens nog steeds een beetje dom vind. Waarom zit bij zoiets breekbaars, de prijs aan de onderkant? Waarom iedereen die overweegt om zo’n item te kopen, het ding op laten pakken? En dan ook nog om laten draaien… Besef dat die pot €145,00 kostte. Je zou het ding bijna van schrik op de grond laten kletteren. Maar goed… na deze constatering, heeft ze de pot met uiterste precisie terug op zijn plekje gezet. Dit bedrag vond ik een beetje te veel van het goede. Wel kon ik de FlowerPower thee niet laten staan. Ik werd helemaal blij toen ik zag dat ze een thee naar mijn boek vernoemd hebben. (Ssst… Niks zeggen. Laat me lekker in die waan). Hoe dan ook… We waren er voor een rondleiding. Dus na een heerlijke lunch moesten we alweer richting de auto.
We hadden jammer genoeg maar een paar uurtjes tijd om van de stad te genieten. Maar we hebben een mooi voorproefje van Brugge gehad. De opleidingsinstituut is Manou goed bevallen. Dus… Wanneer zij geslaagd is voor haar huidige opleiding en aangenomen is bij de opleiding in Brugge, zullen wij er zéker vaker terugkomen. En anders kunnen we er altijd nog op vakantie.