Afgelopen weekeind zijn mijn dochter en ik afgereisd naar Zaandam voor een cursus handgemaakt brood bij Bakery Institute.
Nou, dat was me een weekeindje wel hoor. Omdat we zaterdag ochtend om 7:45 uur verwacht werden, leek het ons verstandig om vrijdagavond al in een hotel te slapen. Natuurlijk moesten wij (door onze niet te stoppen lachbuien) meteen een boze buur op onze nek halen. Die persoon was trouwens wel erg laf, want na een boze klop op onze deur is hij of zij weer snel vertrokken. Ik kan je zeggen dat het geen slimme zet was om weg te vluchten, want dat leverde van onze kant alleen maar meer gelach op. Zo stoer om te kloppen, maar o zo bang om de confrontatie aan te gaan. Maar kom op zeg… Het was pas 19:30. Dan moet een mens toch kunnen lachen? Gelukkig voor deze buur, zijn ook wij vroeg onder de wol gekropen. De volgende dag zou voor ons immers een lange dag worden.
Na een (voor mij) belabberde nacht, ging om 6:00 de wekker. Wat een rumoer in dat hotel zeg! Ik wist niet dat mensen zó hard met deuren konden smijten. En dan niet te vergeten dat we rond een uur of twee, óók nog een vuurwerkshow vanaf de stoep onder ons raam kregen. Ik vraag me af met hoeveel irritatie onze buur in bed gelegen zal hebben. Ons gegiechel van de avond ervoor stelde niets voor vergeleken deze klappen. Maar goed… Moe of niet, het kon mijn ochtendpret niet drukken. We lapte onszelf op en vertrokken richting de oude Verkadefabriek, waar Bakery Institute gehuisvest is. We werden vriendelijk begroet en kregen een kleine rondleiding gevolgd door een kop koffie. Al snel dropen de andere cursisten binnen en begon de inleiding. Een groot nadeel van zo’n cursus vind ik het welbekende, ongemakkelijke voorstel rondje. Gelukkig werd het lekker kort gehouden en begaven we ons rond 9:30 uur naar de ruimte waar het allemaal zou gaan gebeuren.
“Bakers gonna bake” stond er met koeienletters op de muur. En dat is precies wat we gingen doen! Gelukkig hadden we niet eerst een paar uur droge stof. Ja… stof van de nog droge bloem, maar niet de stof waarbij je uren moet pennen. Vrijwel meteen gingen we aan de slag. De “droge stof” kregen we wanneer het aan de orde kwam in het praktijkgedeelte.
De eerste dag hebben we zonder het gebruik van machines, degen gekneed. En hoewel dat een erg intensief werkje is, vond ik het vooral heel leuk om te doen! Deze dag eindigden we met een tas waar 3 stokbroden en 3 melkbroden in zaten. Voor de volgende dag hadden we al de nodig voorbereidingen getroffen, want je kan dus blijkbaar ook broden maken zonder het deeg te kneden. Alleen moet je daar iets meer tijd voor uittrekken.
Dag twee hebben we veel gedaan. Heel veel. Meteen om 8:00 uur stonden we op ons trouwe plekje achter de werkbank. Het was een dag van wegen, mengen, kneden, vouwen, vormen en bakken. Vooral heel veel bakken! De geuren die zich door de ruimte verspreidde, was watertandend lekker. Gelukkig mochten we aan het einde van de dag álle broden die we gemaakt hadden proeven. Stiekem is dit toch wel een moment waar je dan naar uitkijkt hoor. Het zijn tenslotte de resultaten van alle broden die je mee naar huis neemt. Broden die onze vriezer nu letterlijk tot aan zijn strot gevuld hebben. Je kunt nu een volwaardige brood-toer doen in onze vriezer…
Aan uw rechterzijde vind u vier volkoren broden, zes melkbroden en twee no knead bread broden van 1200 gr per stuk. In het midden vindt u zes meergranen broden en drie ronde broden met walnoten en rozijnen, en drie zonder de walnoten. Aan uw linkerkant vindt u stokbroden… Heel veel stokbroden…
Ben je zelf nieuwsgierig geworden naar de cursus? Kijk dan eens op de website: www.bakeryinstitute.nl
