Het is gelukt! Met 27926 woorden is het verhaal voor de wedstrijd af!
Ik vond het echt super leuk om te doen en ben zelf best verrast over het resultaat. Meestal vind ik het moeilijk om een verhaal niet te lang te maken. Het gebeurt dan ook regelmatig dat ik zo hier en daar een hoofdstukje moet verwijderen om mijn verhaal niet langdradig te laten worden. Gelukkig ben ik normaal gesproken niet beperkt in het aantal woorden dat ik voor een verhaal wil gebruiken, al probeer ik het wel een beetje te beperken tot max. 80.000.
Dit keer was ik wél echt beperkt in de hoeveelheid woorden die ik mocht schrijven. 30.000 was de max. 30.000?! Hoe ga ik dat doen? Ik had verwacht dat hele ladingen tekst in de prullenbak zouden belanden, maar dat was dus niet zo. Ik ging als een speer! Het leek soms wel of ik de woorden in mijn hoofd al geteld had, voor ik ze op papier zette. Tot ik tegen het einde liep. Ik had nog zo veel om te vertellen, maarja… Ik naderde de 25000 woorden. En als ik alles wat ik nog in mijn hoofd had zitten zou toevoegen, had ik minimaal nog wel een woord of 10.000 nodig. Dat zou maken dat mijn verhaal ruim de maximale hoeveelheid woorden van 30.000 zou overschrijden. ‘Hoe ga ik dat oplossen?’ vroeg ik mezelf af. Misschien moet ik vragen of Manou wil meedenken.
Ik vroeg haar of ze zin, en vooral tijd had, want zij is druk bezig met het op poten zetten van een bakkerij, om me aan te horen. ‘Natuurlijk help ik je. Jij helpt mij toch ook met mijn bakkerij,’ was haar resolute antwoord. Blij met haar hulp, begon ik te vertellen.
‘Dit is om wie het draait, dat gaat ze doen, dan gebeurt dit en zo wil ik eigenlijk verder.’ Manou hoorde me aan en verschoof wat losse deeltjes aan elkaar. ‘Maar ik ga dan ruim over de limiet van de toegestane woorden, dus ik weet niet zo goed wat er weg kan. Of hoe ik mijn idee voor het einde korter kan maken…’
We sparde er flink op los en uiteindelijk hoefde er niks weg en door het einde nét even in een andere mal te gieten, bleef ik perfect binnen de marge! Een maand. Ik heb een goede maand keihard geschreven, gespard (en zeker ook wel wat dingen geschrapt) maar toen was het zover. Ik zette de laatste punt.
