De afgelopen maanden waren voor mij behoorlijk hectisch. Ik heb Macho’s en Luiers uitgegeven, terwijl de feestdagen ook steeds dichterbij kwamen. En laat ik nou juist déze periode uitgekozen hebben als deadline.
Gelukkig zijn mijn kinderen niet meer in de leeftijd dat Sinterklaas gevierd moet worden, dus die tijd kon ik mooi besteden om de puntjes op de i te zetten. Regelmatig zeiden mijn man en kinderen dat het heus niet erg zou zijn als ik in januari Macho’s en Luiers zou publiceren. Erg lief bedoeld natuurlijk, maar ik bleef standvastig en hield me strikt aan de, aan mezelf opgelegde, deadline. Vóórdat de kerstvakantie zou beginnen, wilde ik het afgerond hebben. Zo zou ik tijdens de feestdagen even achterover kunnen leunen en genieten van een welverdiende rust. Heerlijk! Een paar dagen geen laptop, aantekeningen of slapeloze nachten omdat ik publicatie-stress had.
Even was er stilte ná de storm. Dat deze rust niet heel lang duurde, had ik wel verwacht. Ik ben nou eenmaal een vrij ongeduldig type en als ik iets in mijn kop heb, wil ik verder. En dat is precies waar ik nu mee bezig ben…
Macho’s en Luiers is de wijde boekenwereld in, maar ik heb nog genoeg andere verhalen te schrijven. Verhalen die elke dag meer vorm krijgen, zowel in mijn hoofd, als op papier. Ik wil zo graag nog een paar Dilemma’s met jullie delen. Er zijn tenslotte nog een aantal vrijgezelle dames in mijn beruchte vriendinnen groep, die smachten naar een leuke vent. Dus er is werk aan de winkel!
Ik heb nog een examen af te leggen en een super leuke winactie in de planning. Dus het is gedaan met de stilte. Tijd om de storm weer toe te laten en te gaan knallen!
