Ik ben niet vaak zo stil, als de afgelopen tijd. Dat is voor mensen die mij goed kennen best een beetje raar. Niet dat ik altijd loop te schreeuwen, maar ik raak simpelweg nooit uitgekletst.
Toch heb ik af en toe mijn momenten van rust. Gewoon wat meer teruggetrokken en mezelf de tijd gunnend om mijn gedachten de ruimte te geven. Voor mijn verhaal is dat niet nodig, want die gaat op de achtergrond rustig verder. Die zit al in mijn hoofd en hoeft alleen nog uitgewerkt te worden. Maar ook het uitwerken van zo’n verhaallijn is een proces en heeft tijd nodig.
Daarbij gaat het leven naast het schrijven natuurlijk ook gewoon verder. Zo heb ik mij de afgelopen 2 weken flink zorgen gemaakt om mijn kat. Hij is namelijk al oud en was compleet de weg kwijt. Dus daar ga je dan… Laptop dicht en op naar de dierenarts. Dan zijn mijn gedachten echt iets meer bij mijn oude makker en iets minder bij Dilemma 3. Ik vind dat dat ook zo hoort te zijn, want zo’n beestje heeft op zo’n moment extra liefde nodig. Dan schrijf ik maar 1 in plaats van 10 a4tjes en daar heb ik vrede mee. Vanaf volgende week zal ik weer iets geruster achter de laptop zitten. De kat gaat weer goed en hoeft alleen nog een keer op controle te komen.
Toch zal ik niet alle tijd achter de laptop kunnen benutten om te schrijven. Volgende week ga ik namelijk ook beginnen met de stof te leren voor het examen van mijn schrijfcursus.
En… Niet te vergeten… Volgende week is ook de verloting van het verrassingspakket!
Zoals je dus wel zal begrijpen… Ik ben misschien iets rustiger op mijn blog, maar ik ben er wel!
