Het is zover! Tijd om me te richten op het volgende boek. Die complete chaos in mijn hoofd, is ontstaan door een gebrek aan planning. Zonder planning te veel afleiding en dan? Dan gaat het fout! Dat moest dus dringend anders.
En daar komt de symbolische “schop onder m’n reet” om de hoek kijken. Ik ben begonnen met opruimen. Letterlijk. Mijn chaotische hoofd is opgeruimd (tenminste… voor zover dat mogelijk is), huis aan kant en de loopband uitgezet.
Terwijl ik vol spanning wacht op de reacties van mijn proeflezers, heb ik mijn nieuwe laptop geïnstalleerd en ben ik klaar voor een nieuw begin. En dat is wat ik afgelopen week gedaan heb. Ik heb een begin gemaakt voor boek drie!
Op het moment dat de eerste regels op papier staan, is dat vertrouwde gevoel er meteen weer. Het gevoel dat ik verder wil, de kick die het geeft wanneer het begin precies gaat, zoals het al die tijd in mijn hoofd zit. Voor ik begin met schrijven, zie ik een verhaal in gedachten als een film. Wanneer ik het uitschrijf, pakt het daardoor soms anders uit dan ik in gedachten had. Maar het gaat geweldig! Alles klopt, dus ik heb geen tijd voor afleiding. Het huishouden kan ook morgen en die loopband loopt niet weg.
Toch moet ik mijn nieuwe planning niet uit het oog verliezen, want het is echt wel mogelijk om álles te doen. Ik kan prima tijdens het schrijven een wasje aanzetten. En drie ochtenden in de week op de loopband om mezelf uit te putten, moet ook wel lukken. Schrijven kan ik doen wanneer ik wil en het schrijftempo is met m’n nieuwe laptop aanzienlijk verbeterd.
Dus ik ga er weer flink tegenaan!
