Ken je dat? Dat gevoel wanneer je iets uit handen geeft en je afhankelijk wordt van de mening van anderen? De opbouwende spanning in je buik… Hoe gaan ze het vinden? Moet ik veel aanpassingen doen, maar vooral… Is het wel leuk genoeg?
De afgelopen dagen heb ik contact gehad met mijn proeflezers.
Ja inderdaad… Mijn manuscript is met één o zo simpele druk op de knop… Woesh!… Verzonden.
Daar ligt het dan… in de handen, of op de schoot, van een paar lieve dames, die dit voor mij willen doen.
Meiden, neem lekker een kop thee, een pak koekjes en kruip in een lekkere stoel.
Ik wens jullie heel veel leesplezier en ik?
Ik heb nog genoeg te doen.
De achterflap schrijven, de cover in orde maken en natuurlijk alles wat jullie aandragen nalopen en controleren.
Ik vermaak me wel en als ik me een beetje begin te vervelen… kan ik altijd een mooie start maken met deel drie.
